آه...

چه شب‌ها بی‌بهانه گریه کردم

نشستم کنج خانه گریه کردم

شبی دیدم پدر طاقت ندارد

از آن پس زینبانه گریه کردم

::

سحرها می‌شنیدم گاه ناگاه

صدای گریه‌ای با سوز همراه

پس از مادر ولی آن گریه‌ها هم

شبانه دفن شد در عمق یک چاه

::

- این ایام فاطمیه چقدر سخت می‌گذرد...